ای خر

خوابش را دیدم

بعد از اندی سال

می گفت شعبه انجمن خوشنویسان زده ام تو بروکسل

ترمی دو هزار و پانصد تومن

رفته بودم ثبت نام کنم اصلا

ساختمانش از کانون زبان هم داغانتر بود

هنوز يك ماه هم نگذشته از تمام شدنش. دلم لك زده براي دانشگاه كوفتي

دلم تنگ شده واسه ديوونه خونه. واسه اعصاب خوردي. هيچ مي دوني وبلاگ واسه م هيچي جز اعصاب له نداشت؟ هيييييس!‌ دم مزن

ما را هميشه سلانه بايد